DC Snakebuster + Black Cat Biscuit Blues & Roots Plekmuziek Hoegaarden (01-08-2019) reporter & photo credits: Freddie info organisatie: De Venetiaen info bands: DC Snakebuster - Black Cat Biscuit (Big D Bookings) © Rootsville 2019

Dat ze in Hoegaarden niet vies zijn van "live muziek" dat wisten we al lang. Enkele jaren geleden kwamen ze hier aan "De Venetiaen" en oep de kiosk tijdens de zomermaand augustus concerten te organiseren van allerlei aard onder de gemeenschappelijke noemer van "Plèkmuziek". We zitten volop in het festivalseizoen en kunnen ook nog een plaatsje vrijmaken voor deze 1ste donderdag van de oogstmaand. Ooit was Hoegaarden zelfs het middelpunt van...de Witte, niet diene van Zichem maar diene van Hoegaarden of om het even duidelijker te stellen, het witbier van Pierre Celis (1925-2011) dat zijn oorsprong hier kende in brouwerij "De Kluis" in 1966.

Met DC Snakebuster en "Black Cat Biscuit", onze trotse vertegenwoordigers dit jaar tijdens de "European Blues Challenge" op de Azoren, konden we het toch niet laten om ook richting Hoegaarden af te zakken. Ook al omdat we blijven voorrang geven aan onze Belgische muzikanten en zeker wanneer het blues en aanverwanten betreft. We waren er met een delegatie van "Gevarenwinkel" om al het voorspel voor "Oetsloven Blues" op zaterdag 3 augustus in te leiden. Eerst leek het er even op dat er hier een conventie van "burgervaders" aan de gang was want naast den "Toots van Hoegaarden" tekenden ook die van "L'Ecluse" en "Varenwinkel" present. Voeg daarbij nog één van de steunpilaren van de "BBC" en "EBC" en zijn madam en tenslotte ook nog "Big D", het artiestenburo waar "Black Cat Biscuit" thuis hoort en een doorsnee blues liefhebber voelt de bui zo al wel hangen. Gelukkig is er "Stella", "Stella Artois".

Frank Declerck aka "DC Snakebuster" is vandaag de dag niet meer weg te denken op de affiches van blues en roots evenementen. Zonder blozen durven we stellen dat we met "Rootsville" bij de eersten waren om over deze "DC Snakebuster" te schrijven en dit sinds 2016 op "Klakson Blues" (concert report). Een festival dat helaas ook is verdwenen van de kalender. Ondertussen is hij een druk gevraagde muzikant en daar is zijn speelstijl verantwoordelijk voor. Als "One Man Band" brengt hij allerhande klassieker op zijn eigen speels manier en bracht vorig jaar zelfs zijn debuutalbum uit (album report).

Een vaste setlist is bij Frank nooit te bespeuren want hij brengt zijn arsenaal van nummers door de beleving van het moment. Geen vermoeid makende toestanden zoals we dit van de meeste "One Man Bands" kennen maar het in alle eenvoud brengen van blues, roots en rock 'n roll klassiekers op zijn eigen rustgevende maar toch ook enigszins opzwepende manier. Met nummers als "Proud Mary" en het met rock 'n roll gespeende "Blue Suede Shoes" komen we in een rollercoaster van emoties terecht met songs die heel wat nostalgie weten op te roepen, nu in een versie van Frank's footstompin' grooves.

Een "special guest" wordt aangekondigt in de persoon van vader Snakebuster die zijn zoon dan enkele nummertjes op washboard zal begeleiden, zoals "I Got My Mojo Working" en "Baby Please Don't Go" dan. Mis poes niet van "Van Morrison" en zijn "Them" maar het originele van Delta blues master "Big Joe Williams" uit 1935, jawel 1935 en nog steeds in onze plurale tantum gegrift. DC Snakebuster was hier en da's genne gadderéjer.

Al goed geamuseerd en we moeten nog aan het hoofdmenu beginnen. Gelukkig hebben ze in de kelder van "De Venetiaan" genoeg voorraard voor handen van het dat blonde druidesap. Wie ook al sinds een paar jaar niet meer is weg te denken van onze bluespodia zijn die van "Black Cat Biscuit". Ook al hebben we ze nog maar pas gezien op "Blues Peer" en tientallen keren ervoor toch krijgen we er niet genoeg van. Sterker nog ze worden beter. Ook één van de redenen waarom we met een 10-mans delegatie ze waren gevolgd richting Azoren om voor ze te supporteren op de "EBC" in Ponta Delgada (concert verslag). Eerder dit jaar brachten ze hun debuutalbum "That's How The Cookie Crumbles" (album report) uit en in de gangen gonst het al van de geruchten dat ze aan het werk zijn aan een opvolger. De nummers zijn er al maar het is wachten op de tijd om ze op te nemen.

Deze "cookies" dat zijn Bart 'Yasser' Arnauts, Mark Sepanski, Stanley Patty, Patrick 'Pat Alley' Indestege en Marc Gijbels die zo maar out of the blue zijn zoon Jeff 'Junior' kwam te vervangen. Ze laten zich vooral opmerken door het brengen van eigen originals en dat mag toch wel even in de spotlights worden gezet. Moesten we het durven zouden we nummers als "Haunting Me", "I Don't Know" en "Parrot Woman" al mee kunnen zingen maar laten de honneurs toch maar aan deze "Black Cat Biscuit". Dat ze nu ook Hoegaarden komen te veroveren is niet meer dan normaal en gelukkig maar want ze worden ook ontdekt door onze noorderburen.

Net als "DC Snakebuster" die met een verrassing kwam aandraven had ook den Toots eentje achter da hand. Uit de misty moonlight kwam daar plots een Poolse loonwerker opdagen aan het stuur van een monsterachtige maaidorser aka pikdorser. Er was geen houden aan, hij moest en zou het feestterrein doorkruisen. Van security geen sprake! Het bordje met daarop "zamknięty dla ruchu", aka "afgesloten voor het verkeer" (voor de autochtonen) kon "Piotr" niet deren en zo baande hij zich met zijn gigantische Transformer een weg doorheen de menigte. Die van "Black Cat Biscuit" waren even van hun melk, je zou voor minder :-)

We hadden er al een glimp van kunnen opvangen op "Blues Peer" van het nieuwere werk en spitsen nu de oren om "2 Seconds Man" beter in ons op te kunnen nemen. En ja ook de Hoegaardianen lusten er pap van. Wij ook maar ook van een frisse pint en het is nu nog maar de vraag of Johan de l'Ecluse ook "De Venetiaan" zal sluiten vannacht, want ook hij is een plekker van formaat ;-) Volgende afspraak op "Oetsloven Blues". Donderdag 8 augustus staat "Little Chris" samen met "Sarah & The Hat Tricks" hier te pronken. Ne bloemmekei alvast voor de organisatie voor het in stand houden van "Live Muziek". Victor et moi gingen nog even in de straten verdwalen op tijd wegspringend voor die "Transformers" en kwamen zo uit bij "'t Nieuwhuys" voor een slaapmutsje. Ook aan Jan en Mieke een goede nachtrust gewenst...Vic pas op daar is er weer zo eentje...

PS: sorry maar voor fatsoenlijke foto's was deze locatie niet meteen een aanrader, voor het bier wel. CU!

opzij opzij opzij, maak plaats maak plaats maak plaats
we hebben ongeloofelijke haast...

ook andere "plekkers" aanwezig